Buscar este blog

viernes, 17 de diciembre de 2010

A dama triste



Autora: Doris Sánchez
en lingua galega, amote moito Galicia!!



Todo tíñao na vida
Nunca nada lle faltou era filla de pais ricos
Riqueza que ela para nada quería
Porque o amor dos seus pais era o que quería


Os seus pais viaxaban sempre A deixaban ben coidada
Rodeada de moitas asistentas
E con moita tristeza na súa mirada

Pasaban os anos e ela crecía
E os seus pais a ela non a entendían
Se o tes todo a miña nena porque estás triste
Cada día con indiferenza repetíanlle

Adolescente fíxose e triste seguía
Os seus amigos tiñan o que ela quería
Amor dos seus pais mimos e agarimo
Bicos e abrazos todos os días

ela non entendía porqué isto sucedíalle
Xoias e agasallos para nada quería
Mentres crecía de tristeza morría
Vida sen sentido, vida amargada

Un deses días mentres camiñaba
Un humilde mozo de lonxe sorríalle
ela respóndelle con outro sorriso
Ese é o incio de algo novo na súa vida

Víanse sempre e ela triste dicíalle
Que non entendía porque os seus pais non a querían
Paciencia paciencia todo chegará
Ten calma e espera, algo bo pasará

Pasaron os anos, xuntos seguían
Estudando e gozando e a diario víanse
Él era moi pobre fillo de inmigrantes
Pero lle daba o que ela quería

O amor e o agarimo non se vende en farmacia
Regálase con amor e paciencia cada día
Un bico, un abrazo, un quéroche
Iso é o que chaman amor verdadeiro


O seu amigo entendía o que a ela sucedía
Porque no medio da súa pobreza
moito amor dos seus pais recibía
e por iso sabía que a ela a quería

amor verdadeiro amor infinito
que pasado os días nos seus ollos víase
ámoche a miña nena se pronto lle dicía
vou darche o amor que sempre mereciches

fixéronse adultos e á universidade marcharon
ela como rica e el como bolseiro
amor eterno xuráronse
nada nin ninguén podería separalos


cando os seus pais se decataron
quedaron avergoñados
pola triste vida que a ela dispensaron
agora non fai falta, xa non é necesario


casados e felices xuntos traballaron
catro fillos tiveron
e moito amos brindáronlles
amor do bo, amor sacro


O diñeiro non o é todo
Fai falta algo máis
O que realmente chea
dá felicidade e paz

No hay comentarios:

Publicar un comentario